“ปล่อยเธอไปเถอะเพื่อน” เฮชุสพูด “พวกผู้หญิงหาเรื่องงี่เง่าให้คุณ
พวกเขาไม,ยอมจบง่ายๆ หรอก”
คำแนะนำพื้นเมืองคิวบาส่วนที่เหลือของเขาถูกกลบด้วยเสียงดังของรถหวอ
ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผมได้ยินตั้งแต่พวกเรากลับมาถึงโรงแรม
เสียงมันเหมือนจะดังมาจากแถวนี้เลย“เกิดอะไรขึ้น” ผมถามเฮชุส
“มียิงกันเหรอ”เขายักไหล่ไม่รับรู้“เปล่า” เอโลดีแทรกขึ้นมา
“มีปัญหาที่งานบาร์บีคิวนั่นนํะ”“เกิดอะไรขึ้น” ผมหันไปถามกับเฮชุสโดยตรง
แต่เขาก็ไม1ได้สนใจจะตอบเหมือนเดิม“รถบรรทุกที่มาเคลียร์อุปกรณ์ที่งานคัน
หนึ่งชนเข้ากับบ้านเก่าหลังนั้น” เอโลดีพูด “มีคนบาดเจ็บสองสามคน ใช่ไหม
เฮชุส”“อุบัติเหตุน่ะเพื่อน”
เฮชุสตอบแบบเด็ดขาดเกินไปหน่อย“บังกะโลเก่านั่นน่ะรึ บ้านปะการังนั่นรึ”
ความแคลงใจและไม่ยอมรับเริ่มกระหนํ่าในหัวของผม
เขาคงจะไม่ทำอย่างนั้นหรอกนะ...ไม่นะ
คงจะมืผลประโยชน์หลาย
ล้านอยู่ แถมเขายังเป็นพวกหลอกลวงไร้คิลธรรมอีก
แต่เขาจะทำตัวได้นำละอายขนาดนั้นเชียวรึ ใครๆ
ก็รู้'ว่าบริษัทนี้อยากทำลายบ้านปะการังนั่นจะตาย
แล้วเขายังเดินหน้าจัดงานในสถานที่นั้นอีก และใช้ผมเป็นข้ออ้างงั้นรึ
ไม่มี'ทางผมมองเขากระสับกระส่ายอยู่ตรงที่นั่ง
ถ้าจะต้องเลือกระหว่างความต้องการที่จะดูบริสุทธี้กับความปรารถนาที่จะคุย
โมัโอ้อวด เครื่องบันทึกเสียงและดักฟัง
ข้อสรุปมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว“คุณจะไปไหนนํะพอล”
เอโลดีถาม“ไปเอาเครื่องดื่มแล้วก็ว่ายนํ้ากลางดึกนํะ”ผมปีนข้ามเนินทราย
เตี้ยๆ และยํ่าเท้าข้ามผืนทรายไปยังทะเลที่มีคลื่นแรง ถอดรองเท้า ถุงเท้า
และเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวโคร่งออก
ผมไม,ห่วงเรื่องค่ามัดจำชุดสกอตนี่อีกต่อไปแล้ว
ยังไงผมก็ต้องเสียค่ามัดจำอยู่ดีเพราะให้เจ้คใส่ชุดไหนก็เหมือนแช่งให้ชุด
นั้นพังทุกชุดนั่นแหละมีป้ายที่ชายหาดเขียนว่า
ผิดกฎหมายที่จะอยู่แถวชายหาดในเวลากลางคืน
ส่วนการเปลือยกายอาบแดดนั้นถูกห้ามตลอดเวลาโดยกฎข้อบังคับของเมือง
และการดื่มแอลกอฮอล์ในที่สาธารณะจะถูกปรับทันทีตามข้อบังคับ
แต่ช่างหัวมันเถอะ ผมถอดกางเกงบ็อกเซอร์และกำลังจะดึงกระโปรงคืลต์ของผมออก
ก็เกิดความคิดสันมาว่าอยากจะทดลองอะไรบางอย่าง เครื่องดักฟังราคาถูก
ผมสงสัยว่ามันจริงไหมที่การได้เห็นชายคนหนึ่งไม่ใส่อะไรใต้กระโปรงคิลต์นั้น
สามารถฃู่คัตรูให้หวาดกลัวได้
มันจะรวมถึงฉลามด้วยหรือเปล่านะ“ฉันต้องไปแล้ว”
มาเรียพูดพร้อมกับส่งยิ้มกว้างมาให้ผมขณะที่เธอมุ่งหน้ากลับไปที่ครัว“โอ้ว
เพื่อน" จูเลียนาพูด
“รู้มั้ยว่าคุณดังมากนะพอล”ตลอดสิบห้า
นาทีต่อมา โต๊ะของเราก็ได้รับการแวะเวียนมาเยี่ยมจากสาว
เสิร์ฟทุกคนในร้านนี้“คุณคือหนุ่มกระโปรงคิลค์ใช่มั้ย” เครื่องบันทึกเสียงในรถยนต์
ทุกคนอยากจะรู้ พวกเขาหน้าแดงและหัวเราะ
แล้วขอให้ผมเซ็นซื่อให้ที่ใบสั่งอาหารของพวกเธอ
และผมก็ได้รับการชื่นชมขนาดที่ว่า ผมอาจจะพาพวกเธอคนใดคนหนึ่งไปนั่งรถเล่น
และถ้าบรรยากาศเป็นใจนะ...ก็อาจจะได้ทำอะไรมากกว่าที่เขาทำกันตอนเดตครั้ง
แรกได้เลยละเจ้คกำลังนํ้าลายหกอย่างไม่ต้องสงสัย
และกำลังหงุดหงิดที่ไม,สามารถถามสาวคนไหนได้ว่า
มีใครยินดีจะหลีกเลี่ยงระบบการเดตแบบอเมริกันบ้าง
แม่งอยากจะเข้ามาแทนที่ผมใจจะขาด
เพื่อเลือกของหวานเหล่านี้ที่กำลังเสนอตัวอยู่ตรงหน้าเสียเองและขณะที,สาว
แต่ละคนมาแล้วก็ไป
เขาก็ดูสิ้นหวังขึ้นเรื่อยๆเพราะลี่งที่ผมทำมีเพียงแค1ยิ้ม ทักทาย
และคิดถึงอเล็กซาเท่านั้น
แต่เท่าที่ผมรู้...เธอคงกำลังทำอะไรที่มากกว่าการยิ้มให้เจ้าบอสตันขี้โกง
นั่นอยู่ แต่ร่างกายของผมก็ยังไม่สิ้นหวังครับ
มันต้องการอยู่กับเธอคนนั้นผู้หญิงที่มันถูกพรากจากมาอย่างเจ็บปวด เสียง
ไม่ใช่สาวๆ พวกนี้ที'มันไม่เคยรู้จักมาก่อน
และถ้าอเล็ก1ชาไม่ได้นอก'ใจผมจริงๆ อย่างที่
เธออ้างก็ไมมัอะไรที่ผมจะทำเพื่อห้ามผมต้องการเธออีกต่อไป
ผมไม1สามารถมีความสัมพันธ์ใดๆ ได้
ถ้าใครบางคนคอยโผล่เข้ามาในความคิดของผมตลอดเวลา
การปล่อยใจให้ล่องลอยนั้นทำลายการขึ้นสวรรค์ของผมอย่างสิ้นเซิง“บายครับ'’
ผมพูดเมื่อสาวเสิร์ฟคนสุดท้ายเดินจากไป“บ้าไปแล้วพอล”
ลิ้นของเจ้คแทบจะห้อยถึงพื้นแล้วจริงๆ “นาย มีปัญหามากเลยว,ะเพื่อน
นายสามารถพาสาวคนไหนก็ได้ขึ้นรถมินิของนาย แล้วก็โปัะ'ซึ่ง”
มือสองข้างของเขาทำท่าเหมือนคนสองคนกำลังประกบร่างกัน “จูเลียนา
คุณช่วยไปที่รถกับผมหน่อยได้มั้ย ไดโปรด”“เจ้ค” เธอพูด เครื่องมือบันทึกเสียง
“คุณต่างหากที่มีปัญหาอย่างมากน่ะ”4.ผมออกไปโทร.หาอเล็กซาตรงลานจอดรถที่ไม่
มีใครมารบกวนทะเลเหมือนดั่งเงาดำผืนใหญ่
ถัดไปจากแสงไฟของโรงแรมและร้านอาหารริมหาด มีจุดเล็กๆ
ลีแดงอยู่เล็กน้อยพอเป็นสัญญาณให้รู้ว่าอ่าวเม็กซิโกไม่ไดํไร้สิ่งมีชีวิต
อย่างสินเชิง“บองชูร์ เซส์ต์ เปียง เลอ ปอร์ตตาบเบลอ ดาเล็กซา... เครื่องบันทึกเสียงขนาดจิ๋ว
สวัสดีค่ะนี่คือมือถือของอเล็กชา...”
มันเป็นข้อความสองภาษาทางโทรศัพท์ที่เธอบันทึกไว้
ด้วยความช่วยเหลือของผมตอนอยู่ด้วยกันที่อพาร์ตเมนต็ในปารีส
ผมกดปิดไปก่อนจะถึงตอนจบ
ผมไม1อยากจะพูดกับระบบคอมพิวเตอร์ของบริษัทโทรศัพท์หรอกนะ
ผมต้องการจะพูดกับเธอผมเพิ่งเห็นว่ามืข้อความส่งมาสองสามข้อความ
ไม1มีข้อความไหนมาจากอเล็กซา สุรายาส่งมาหนึ่งข้อความบอกว่า
‘โทร.กลับด่วนค่ะ’บางทีผมอาจจะถูกไล่ออกก็ได้นะ
ไม่ไดโดนไล่โดยตรงจากนายจ้างด้วยแต่ผ่านคอลเซ็นเตอร์ในอินเดีย
คงเป็นเรื่องที่เขาทำกันในยุคนี้ละมั้ง
ยังมีฃ้อความอีกเป็นตั้งจากแฟนคลับกระโปรงคิลต์สุดเพี้ยน
ผมอ่านไปได้เพียงสามข้อความก็เลิกอ่าน แล้วก็ลบทิ้งไปทั้งหมด
เพราะรีบมือกับการเรียกร้องฃอดูท่อนล่างไม่ไหวจากนั้นผมก็โทร.หาสุรายา
เอาให้เลือดตกยางออกกันไปเลย
ผมตัดสินใจแล้วเธอฟังดูหดหู่และตื่นเต้นในเวลาเดียวกัน
เธอเล่ากระโดดข้ามหัวข้อนั้นไปหัวข้อนี้
พลางครื่าครวญว่าพ่อของเธอกำลังกดดันให้เธอ
เครื่องอัดเสียง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น